19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1376
Okunma
1
düşündüm saçında akasyalar açan kadını
göle çiçek gibi düşüveren
bir sigara yaktı aç aç
yıldızı aldı koynuna
çocuk beş taş oynuyordu yüzünde
göle dönüşüyordu kadın
söğüt yaprağından taze
bir gölge ,sis dağılıyordu
gel dedi ,bana gel
göle dönüşen kadın
sigaranı bırak,uyuma
sevdiğin çiçekler içimde
düşündüm içinde yüzülen gölü
bir ağacı yanmamış,diri çam
üzgün sevişilmemiş
Karagöl
düşündüm gülümseyen kadını ,insanları
çay demledim sobada
perdeleri açtım güneşe
iki serçe uçtu ,karşı çatıdan
2
oturdum sünepe bir günün dinginliğinde
ben bile giremedim benden içeri
ağlamadım gülmedim
nerde soluduğuma baktım
düşündüm
sürüngen hep sürüngen yükselen
bozuk yapının altında öleni görmedi
çocuklar öldü
nasıl yaşadıklarına şaştım
özgür ülke insanlarının
özgürlüklerinin üstüne bir deli,oturdum
kara ellerinin kara aylarına
ağlamadım gülmedim
aydınlık nerede ,aradım
üzüldüm
oturdum suskun ,yitik bir günün bungunluğunda
yıldız çiçeğinin kuru yapraklarını temizledim
ağlak güne su döktüm
çamur vıcık vıcık ağlamadı
taş çakılı kaldı yerinde
çocuklar öldü
20 11 1994