yağmurun anımsattıkları
gökyüzü damlatırken hüznünü yere
merak ediyorum,değdi mi sana da eli bir anının ürperdi mi omzun sağanakta kalbinin ortasında yeşerdi mi bir sızı yağmuru toplamak için avcumda elimi göğe kaldırışım çocuklar gibi haykırışım geldi mi aklına? kulaklıktan radyo dinlerken sokak ortasında ’’bağırma,herkes sana bakıyor küçük harflerle söyle en azından’’ derken sen ’’aa,öyle mi,bilsem makamına uyardım’’deyip,umursamazlığımı haylazlaığımı özledin mi? ne zamandır kimseler endişeyle bakmıyor gözlerime ne pot kııcaksın yine,diye. ben özledim mi acaba seni? yağmur yağdı diye. |