kıyısında yürüyorsun ya hayatın
ayakların düz bir çizginin üstünde
kim çizdi bu çizgiyi diye sormadan
pürdikkat adımların tedirgin.

taşkınlıkların,sabrını taşırıyor
dingin olman lazım,yolun keskin
virajlar tehlike arz ediyor.

adım adım ilerlerken varışa
önüne çıkanların üstüne basmalısın
rotandan şaşmamak için
vardığında olacakların merakı
yol arkadaşın senin.

kimine göre yürüdüğün yoldur kaderin
kimine göre gittiğin yer
ya sana göre?


kaderini yaradana bırakıp
bildiğin yolda ilerlemekse derdin
iç sesin ne derse desin
olanı olduğu gibi kabullenmelisin.

özgürlük vazgeçişte belki de
kim ne derdi,sen ne derdin?
çok bildiğinden miydi sanki
onca gevezeliğin?

bu esnada,çizgiden bir santim sapmışsın
şiir yazmak da fikir suçu sayılıyor,bu yolda

kim çizmişti bu yolu,sahi?
hatasız kul olmaz ya
belki,yanlış tutmuştur
elindeki metreyi!

bak,sebep arıyorsun yoldan çıkmak için
bahanelere sığınacak kadarsa cesaretin
bırak silinsin çizgin.

çizgim ince geliyor biraz
rotayı şaşırmam an meselesi
genişletsek az,diyorum
bir sıçrama mesafesi.

o gördüğüm nokta mı usta?
biraz oyalansak burda
uzunca bir mola versek
ölümsüzlük mesafesi.