Gün Işığı
gözleri titriyor gecenin
uzak dağlara masal taşıyan kelebek yüzün, geceydi sevgilim sessiz, bir kızın elleri sancıydı, sensiz sana bulanmış yalnızlığı, denizlerin kıyıya özlemi koynumdaki yangın, benden önce koşarken öpsem gecenin gözlerinden yaklaşsam yüzüne değişim rüzgârıdır nefesim kımıl kımıl bir türkü gecenin kıraç yüreğinden akar, yakıcı umut yaklaşsam yüzüne söndürüp savaşcıl ay ışığını dudağımı dudağına dokundursam tan ağardığında yüreğinde beni bulacaksın ellerimden tut beni ulaşacağımız güneşlerin ilk adımıdır bu sevgilim notaları huysuz eski ezgilerden alıp seni tamamlanacağın kemanlara dikeceğim ömrünü bulutlara yaslanmış çocukluğumuz beklerken bizi özgürlük şarkıları çiçeklere bürünür yüzünde o ılık meltem, güneşe gülümserken bukleli bir güzel hayatıma girmiş derken sen haydi izini sürelim tavan arası karanlığında kalmış ortak acılarımızın nehirler taştı toprak kurudu gök dağıldı herşey yok oldu gönül ülkesinde üzülüp, sınandık günsüz, güneşsiz, dağlar ardında kaldık kalplerimizle Tanrıya taşındık dize dize geleceği suladık yanıbaşımızda gökkuşağı erirken sustuk! yalnızlıklarımızın atıkları duvar diplerinde birbirlerini suçlamakla meşgul aşkların sokaklara dağılması olmayacak düş değil sevgilim kandan, kirden ve korkunun sislerinden ancak pencereleri kırarak kurtarabiliriz birbirimizi yüzü gece sevgilim senden başka kim bilir pencerene dayadım şakağımı ben gün ışığı... |
yalnızlıklarımızın atıkları duvar diplerinde
birbirlerini suçlamakla meşgul
aşkların sokaklara dağılması
olmayacak düş değil sevgilim
kandan, kirden ve korkunun sislerinden
ancak pencereleri kırarak kurtarabiliriz birbirimizi
yüzü gece sevgilim
senden başka kim bilir
pencerene dayadım şakağımı
ben
gün ışığı...
mükemmel bir şir yüreğiniz varolsun..ve de kaleminiz.. tek kelime ile KUTLU/YORUM...esen kalınız