Bu Geceher yeni gün bir tuğla daha ekliyor omuzlarıma tetikte bekleşiyor mavi gözlü akbabalar (korkmuyormuş gibi geçiyorum yanlarından) solak çiziyorum yalnızlığın resmini ölgün çiçekler kurutuyorum gönlümün sayfalarında çekik gözlü bir meleğim batmaya hazır mağrur bir akşam güneşi kızıla boyuyorum çocukların saçlarını sindirilip bir kenara bertaraf ediliyor kadınlık hislerim aşk’ın mağlup tarafından donatıyorum kendimi soyağacımın köklerinden tut beni anne bu gece ölmek zamanı değil.. Çiğdem Parlayüksel (üçgeceöncesi/2011) MİNYATÜR ÇIĞLIK/2 |