A l d a n ı ş ı n i y i h a l l i b i r ş i i r iŞiirin hikayesini görmek için tıklayın her şey para değil....
Mülteci bir isyanın unutmaya çalıştıkça büyüyen ihtilalinde çöllerde yaşamaya iştahlı akreplerin kuruyup, yok olmadan önceki son çırpınışına şahit ediyorum seni. Biraz sonra umurunda olmayacak kilisede diz çöküp, nasıl olsa ağlayacağım ama yanlış yere gittiğimi itiraf dahi edemeyeceksin. harici, bir o kadar da kronik metanetine ait son oyuna şimdilik sansür gelmeyecek, korkma! Bu kadar basit olamazsın en azından ümitlerini gölgene emanet etmeyecek kadar! yorgunken ellerin yorgunken boşlukta çırpınan yüreğin acının şakağına dayayacaksın yarınları. susmak çoğu zaman bu kadar acıtmayacak, beğenmeyeceksin ama devam edeceksin işaret dilinde yaşamaya pardon, aldanmaya. Ayrılığım bereket versin cılız saçlarını öptürürken mahvoluşlarına suçlarını reddetmek adına şahitler arayacaksın ayetlerden oysa aldanışının en uygar ve ilahi açıklaması olacak gözlerin sevilmeyen vedaların curcunasında. bir nefeslik hayatın son solosu ’la’ ya kadar gecelerde unutmak adına yetiştirilmiş gözyaşlarınla beslenen askerlere hep aynı marşı tekrar ettirip, nice ağaçların katili olacaksın. senin yüzünden belki de kriz çıkacak aklına dahi gelmeyecek hala sevmiyorum diye kendini kandıracaksın. itiraf edip de kurtulamayacaksın hemen çok uzun arlanışlar saklayıp yalnız kalışlarında tırnaklarının yüreğine batışını yanmakla kaçmak arası aynı şakağa dayayıp yeniden kanlı parmaklarını bir de üstüne yaşamaya çalışacaksın. iyi ediyorsun diyebilmek isterdim mesela sana. ama hiçbir resmi geçişlere katılmamış ruhumu sağır edici bu hapsolunuşlar arasında ayrılıklara hizmet eden sözcüklerle kanatıyorsun. yanaklarına dokunan yağmurların esiri olduğu kış güneşlerinden sıyırırken hançerini üşürken, yakmanın hatrına yerli yersiz hep aynı rüyayı göreceksin. Tabi, kırık plaklarını alıp gidebilirsin ama bilmeni istediğim son mısranı hani resmimi yırtıp arttığın kolyenin içinde kabul eder misin? ’Basit bir plandır her ayrılık günahları sevmek kadar’ galiba biz hep zorlardan başladığımız için kolay sorulara dahi adamakıllı vakit ayıramadık bu yüzden ne sevmeyi becerebildik ne de ayrılmayı . |
kutlarım... saygılarımla...