İŞLİ DÜŞ
dokunur yalnızlık
içimin yokuşunda acılar yıldızlarla demlenir gül yaprağında su taşır gözyaşı kaygılar örer geceyi sözün gözesi çavlanlara akar öper sabır taşını alageyik su içer elimden tarağını sıkı vur kiliminde tokuşsun koçbaşları çıkar mı yük vargelle düşler susmaz tarak sussa gece ilmek olur güne yanılgılar soluğu nakışında saklı yarasının kabuğu eylül /2011/ Ankara Not: Evinde , halı ve kilim dokuyarak ailesine katkıda bulunmaya çalışan ev kadınlarına ithaf ediyorum bu şiiri... |
sağlıcakla