Seni yazdım
Gözlerim seni gördüğü an
Kalbimin sayfalarına düştü mürekkep Her harfi ayrı titreşimle yazıldı adının Sessize çekildi dilim, suskunluğa büründü Heyecan, o asi çocuk Kaçıyor sandım önce Meğer sadece saklanıyormuş Göğsümün en derin köşesinde Her nefeste biraz daha yaklaşıyorsun Çekim kanunu gibi, kaçınılmaz Fizik kurallarını alt üst eden Bir mıknatıs gibi çekiyorsun beni kendine Kalbim diyor ki: "İşte bu!" Aklım susuyor ilk defa Bütün şiirler eksik kalıyor Bütün sözler yarım Seni yazdım her sabah yeniden Mürekkebi hiç kurumayan Kalbimin en gizli sayfasına Silinmez bir yazıyla Ve şimdi her bakışında Yeniden yazılıyor o ilk an Kalbimin titreyen sayfalarında Sonsuz bir şiir gibi |