GÜN GÖZE DEĞENE DEK
ayrılık
duvak takıp oturur baş köşeye gelin kız gibi süzülerekten damadın adı kavuşma sözüm salkım salkım güze toza lapa lapa yağar hüzün yüzün üste analar gece yarılarında sever bebecikleri masum gözyaşlarını, korku düşlerini siler kocaman suskun elleriyle gün göze değinceye dek ışıklar değmeden sivri tepelere yollarda eteklerinde kar dolu kızlar körpe ayaklarıyla su taşır gönüllere tütmüyorsa aşkın dumanı kovar kovandan sevdayı petekte biriken tonlarca acı dudaklardan şarapnel olur saplanır gönüllere 9 Ocak 2013 / ANKARA |
sağlıcakla