uyan/ölümün eski hüznüsabah alnından bulutları kaldırdığında ve usulca açtığında gözlerini uyan mavilerime omuzlarında öpmelerim nefesinde yılgınlığım çekilmemişken hüzün bedeninden uyan avuçlarıma avuçlarımda yıldızlar düşlerine kucak vurgun şeytan bir gölgenin mezarında uyurken şiirler yazışım sana nasıl da ürkekti dudakların ve sancılı geride kaybettiklerin haydi suskunlukların gülümsediğinde güneş ansızın yaşamı doğurduğunda baharların gidelim boşluk sandığın uçurumunda korku dalga kıvrımlarında sarhoşluğun her defasında karanlığı yırtıp gelen ölüm gibi büyür tenhalığına yılma gülümse arın suskunluklarından içimizde bir yerlerde seçtiğin o akşam saatleri kızıl hatıra titrer ilk adımlarına cennetin uyan ölümün eski hüznü zihnimde düşüncen düşünce aklıma bir bir göçen son uykuların |
omuzlarında öpmelerim
nefesinde yılgınlığım
çekilmemişken hüzün bedeninden
uyan avuçlarıma
avuçlarımda yıldızlar
düşlerine kucak
vurgun
Harika sözler kalemine yüreğine sağlık.
SEVGİYLE KALIN.......