kalbim adadır sana
göğsüm dalgalı denizse
sana adadığım adadır kalbim burçakların içinde yat kuraklıkta çimlenen kadın sen koy başını omzuma; zaten hiç istemedim burjuvanın ipekli yosmalarını pak bezlere sarıl yeter ki sen ikimiz gireriz yeşil kefenin içine. Nazım’la gün saydım hücrede senin için Ernesto’yla vuruldum bir faşistin yaş gününde Deniz’le birlikte boynuma geçirdim ilmiği kuyuda güneş ararken Yusuf’la Kerbela’daydım Hüseyin’le! kuru dudakların yağmur duasındayken sanma ki her gece Dicle’yle sevişiyorum düzenin güzelleriyle oynaşmak benim işim değil asla ihanetim olmadı sana! /SOMALİ’DEKİ BİR KADINA/ ö.n |
bizim orda da, evlatlar evlat
insan olmak ya da kalmak adına
kutlarım