Memleket kaynayan cadı kazanı,
Yavrun siperlerde er Mehmet Emmi.
Yüreğiyle ağıt yakar Ozan’ı,
Ne zaman bitecek şer Mehmet Emmi.


Düğünle giderdi oğlan askere,
Sevinçle beklerdin alsın teskere,
Gözyaşların şimdi sana maskara,
Okunun yayını ger Mehmet Emmi.


Kör olsun açılım diye tutturan,
Evlat acısını bize çektiren,
İhanet dölünü bağa ektiren,
Öz vatanın sana dar Mehmet Emmi.


Her günün matemli her anın çile,
Saf duygularına karıştı hile,
Aslan parçasıydın döndün sefile,
Halini görene ar Mehmet Emmi.


Uğraş gece gündüz geçinmek için,
Kandırıldı nesil bilinmez niçin,
Giderler peşinden hain bir piçin,
Dağların dumanlı kar Mehmet Emmi.


Bilmem ki ne olur bu gidiş böyle,
Bir fikrin var ise durma sen söyle,
Aranda bozuldu kardeşle köyle,
Huzurla yaşamak zor Mehmet Emmi.


Vekilin villada keyfini sürer,
Ahalin mutluluk hayali kürer,
Gece kasavetle yatağa girer,
Elbet bir çaresi var Mehmet Emmi.


Tarlanda mahsülün beş para etmez,
Pazara gidersin metelik yetmez,
Unutma bu destan burada bitmez,
Ne kadar yazarsan kâr Mehmet Emmi.

M.Ziya DİNÇ
13.08.2011