EY BENİ SEVEN SEVGİLİ
senin arzuların başkaydı,
benimkiler başka, sen sevmek sahiplenmek istedin, ben ise kaçmak, sen benle olduğunda özgürdün, ben ise mapustum, sana ben yetiyordum, bana sensiz herşey, sen benle olduğunda mutluydun, ben ise Faustlaştığımda, sen romantik ktaplar okuyordun, kulağıma romantik sözcükler fısıldıyordun, ben ise Voltair,Marks,Goete okuyordum, ortalık yerlerde Sokratesin Savunmasını,bağırıyordum özgürlüğe,sonsuz bilgiye açtım, aç kalmış bir kaplanın açlığı gibi, o ceylanın boynuna dişlerini geçirdiğinde, doyardı belki, ama bu açlık gitgide artıyordu, sanki susuz kalıp ,deniz suyunu içen birinin açlığı gibi, içtikçe daha çok içiyordum, beslendikçe daha çok acıkıyordum, ulaşmak için herşeye razıydım, arzularım o kadar,artmıştıki, bir yangına dönüşmüştü, çok büyük bir yangın, bütün ormanları yiyip bitiren bir yangın, ey beni seven sevgili bu yangın kuru,yaş,seven sevmeyen dinlemez, ey beni seven sevgili, bu yürekte senden başka herşeye yer var, seni alırsam içime bütün denge bozulur, kurduğum mükemmelik kaybolur, mükemmel krallık bir enkaze döner, ne bilgelik kalır nede özgürlük, özgür olmayan kimse özgürlük dersi veremez, özgürlük ütopyası kuramaz, ey beni seven sevgili senin için en iyi olan sevgini bitirmendir, |
yüreğiniz dert görmesin saygılarımla...