Fesüphanallah! yine depreşti duygularım,
Geçilmez oldu artık tarla ayrık otlardan.
Acı haber geldikçe kaçıyor uykularım,
Kurtulmalı bu gemi kötü ahtapotlardan.


Ne acayip haldir ki taşlar kafa yarıyor,
Gözlerim ortalıkta vatansever arıyor,
Şehrimin göbeğinde çulsuz araç tarıyor,
Çıldırmak üzereyiz kırdığınız potlardan.


Pazarlık neyin nesi,vur kellesini bitsin,
Yurdumun üzerinden kara bulutlar gitsin,
Kimse kalkıp demiyor ulan nasıl bir itsin,
Nutkunuz mu kesildi yediğiniz dutlardan?


Ağıtlar yaka yaka kurudu pınarlarım,
Uğruna canım fedâ vatandır cümle varım,
Bu kadar aciz miyiz çatladı ar damarım?
Kazmayı körlettiniz yalan yanlış zotlardan.


Tez elden vermeliyiz serseriye ihtarı,
Bakın hain kim imiş mahallenin muhtarı,
Çar çabuk hazırlansın Osmanlı’nın mehteri
Çalsın bir haber versin tarihten umutlardan.


Bıktık usandık yeter açılım sözcüğünden,
Bakma sırası geldi silahın gözcüğünden,
Vazgaçmeli zevzekler olmayan özcüğünden,
Sersemledi başımız yediğimiz şutlardan..


Kim izin verir sana hazıra post sermeye,
Gizli gizli uğraşır başa çorap örmeye,
Hazmedemez Ata’mın resmini de görmeye,
Eseri yok yüzümde gülümseyen hatlardan.