Hep kendime doğru koşuyorum anne,
açılan kucaklarda yok olmaktansa...Koru beni anne. Koru.

İçimi acıttı şiir ve böyle söyletti nedense


Seviyorum kendisi ile bir çok kişiyi özdeşleştirebilen kalemleri..belkide ondan.


Tebrik ve Sevgilerimle

anlamlı ve yalnızlık kokan satıları yazan dost kalem ellerinize saglık kutlarım sizi

Çocukluğun evresi geçtimi büyüdükçe insan çocukluğun kıymetini daha iyi anlıyor güzel bir anlatımdı canı gönülden tebrikler...

Sevgili Nilgün hanımefendi

Bir şiir yazmışsın allak bullak ettin aklımı dut ağaçları kuşlar gökyüzü ve İzmir...

Bir tavsiyem olacak İzmirlim Kış Kuşum adlı şiiri okumanızı isterim.

Sevgi saygı ve selam ile.

kuşları sorma anne
uzun gecelerin sabahına geç kalınca gökyüzü
onlar çoktan uzaklara gitti

bu dizeleri çok beğendim....

değerli dost,
okuduğum mükemmel dizelerini beğeni ve hazalmış olarak ayrılıyorum sayfandan.tebriklerim yürekten saygılarımla.

büyüdükçe daha çok sancı
ve daha çok yalnızlık
aslında her yer
ne kadar kalabalık

sessiz soru işaretrleri


Sevgimle

saatler tek bana mı düşman
kent cevap vermiyor
ben sordum sen cevap ver
dut ağaçlarından inmeyen küçük kız
böyle mi büyüyecekti anne..
___________________________________________________kaleminiz dayim olsun saygılarımı bırkatım...

saatler tek bana mı düşman
kent cevap vermiyor
ben sordum sen cevap ver
dut ağaçlarından inmeyen küçük kız
böyle mi büyüyecekti anne..

Kurgusuyla sunumuyla içerdiğ duygularıyla mükemmeldi.
Kutluyorum Nilgüncüğüm.Kaleminiz daim olsun.
Sevgimle...

emeğine yüreğine sağlık....

kimse cevap veremez zaten
eğer hep bir olup bişr duruş sergileyebilseydik hoyratlığa
hiç yalnız kalmayacaktık
ıslığımızda hayata dair renkli türkü melodileri olacaktı
oynamasını
sevmesini
belki yaşamasını bilecektik
bilidrmediler
başkalarının ne demelerine göre balansı yapılmış bir hayatın getirisi olmazdı
ayıp
günah ve yasak üçgeninde kimler heba olmadı ki..

sadece "uleen" biraz ahen k bozmuştu ama şiir onu da kendi içinde zaten eritmiş
ve şiir böyle düştü bana...
beğeini ile okudum
saygılar efendim

ruhun güzel kalsın

evet

ne kadar büyürsen büyü

sevgiyle

Masal kucaklamıyor artık bizleri, çürük değil bacaklarımız ve diz çökmüyoruz kısacık yalanlara karşı. Suyun rengi bile değişti desem inanmadan bakar gözlerin ve bir başına söylediği şarkıyı utanarak mırıldanır omzumda. Sonra avazın çıktığı kadar sevebilirsin derim, sen dönersi aşkın platonikken zevk verdiği yıllara. İllaki balkondan balkona öpüşelim derim bu defa uzar tırnakların, törpülenir, ojeyle sevişir parmak aralarımda. Karar veremeyiz bir türlü. Kim olmalıydık? Hangi öğüt sil baştan kazırdı alnımızın yazısını? Hiç öğrenmeden öylece kalalım olmaz mı? Bir falcı kadına inanıp söküklerini dikelim bir vücutta giydiğimiz aşkın:)

Size her şey yakışıyor. Konunun önemi yok. Kadının adını yitirdiğim gibi... Ayak izleri olmadan taşındım kalabalığa ve gece bir tutam nefes bağışladı. Tebrikler, çok seviyorum şiirleriniz, anlatamam:)

sen gördün çocukluğumu
kollarında çiçekler açan kız bendim
İzmirin yokuşlarını tırmandıkça
arttı dizlerimde sancı
her geçen sene üşüyen o ezgi
Tanrıdan ödünç aldığım
o evrensel ıslık
tenimde sadece kokusu kaldı
YÜREĞİNE SAGLIK ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR KOSU KALAN AŞAK NE GÜZEL