Karsdan Borçalıya
Aşık Duman çık dağların başına,
Karsdan bakıb Borçalını görürsün. Kol kaldırıb, el sallayıb yurduma, Ehvalını sorup selam verirsin. Bülbül uçup koy danışsın gül ile, Söz kandırsın şirin-şirin dil ile, Adımlayak düzenlenen yol ile, Bu yollrada rahat-rahat yürürsün. Kafamızda yeni talim yerleşsin, Amalımız, emelimiz birleşsin, Yaddaşımız ne ölsün, ne korlaşsın, Şeytanların bacağını kırırsın. Coculunun ne adı var, sanı var, Ne elinde bir iktiyar, şanı var, Milletine kurban birce canı var, Onuda ki, ben veririm, bilirsin. |