İNADINA

ÇÖKER ÜSTÜMÜZE SUSKUN GECELER,
SUSAR
KELEPÇELENİR GÜNEŞ DAĞLAR ARDINA,
HER DOĞUŞ ÖLÜME SEBEP,
HER ÖLÜM DOĞUŞA MÜJDE,
YER-GÖK UFUK ÇİZGİSİNDE BİR,
AYNI ÇİZGİDE SONUMUZ
FARKLI ÇİZGİLERDE YAŞAMIN İNADINA.

SUSAR DİLLERİMİZ SUSAMIŞLIKTAN,
KUMDAN KALELERİMİZ DALGAYA GEBE,
ÇOCUK YÜREĞİMİZ ACIYA MAHPUS...
GELMEZ MEÇHUL YOLCUYA BEKÇİ
BEBEKLERİNDE UMUTLARI YAKILAN GÖZLERİMİZ.


ınadına yaşamak, olmemek her şeye dırenmek. dırenç şairine sevgıler

"sihir gücü alındı parmaklarımın"

bu şiir yalan söylüyor !



ve doğrulttuğum esmer namlu
açık kahverengi bir bakışı delik deşik etse de..... offf :(



gerçekten bu sitedeki as kalemlerden birisiniz benim için.
sızlıyorum çünkü okudukça...

Ne güzelsin şiir betimlemelerin ve şairenin verdiği o muhteşem duygu ile. Çok beğendim Sevgili Çiğdem. Enfesti.

Bu zamanda;
insan olmaktan utandigim bir dönemdeyim
insanliktan terfi edip yok olma provalarindayim, ne denli basarili olurum bilinmez
ama
sayili nefeslerin ertesindeyim.

inat belki zaferin müjdesidir yüregine sevgili Saire/m.

sevgimle.

Etkileyici dizeler,
Kutlarım kalemi;




sevgiyle...

inadına yaşamın gülümseyen rengi ve güzeli olacağım.

kadınım ve hayat benim tadım.

Şair yazar okuyucu ne hissederse onu yorumlar. Başlıkla başlayalım “sözde insandılar” oldukça vurucu bir kere okuyucuyu teşvik ediyor merak uyandırıyor beni oku diye..

İçeriğine baktığımızda “kadınlara kazılan küçük mezarlarda” ve “hani ben anne o baba idi sonsuza dek” cümlelerinden günümüzde sık sık yaşanan gazetelere manşet olan maalesef ki cahil zihniyetin biz kadınlar üzerinde yapılan cinayetlerini vurguladığını düşünüyorum kendi adıma…

Gelelim ülkemizde kadınlara bakış açısına Bir kadının önce insan olduğunu, insanın dövülmeyeceğini anlatmalı bu tip insanlara . Kadın maalesef ülkemizde alınıp satılabilen mal olarak görenlerin sayısı hiç de az değil.

Bu söylemlerimize de yerleşmiş bir gerçektir. Ben o kızı alacağım! Dur kardeşim ne alıyorsun? Bu sakız değil, araba değil, mal hiç değil!!. Hayat arkadaşını seçiyorsun. Anlayış sakat olunca, istediği kızı alan zat başlıyor aldığı malda defo aramaya, kusur taramaya. Kendince kendisine uymayan özelliklerinden dolayı başlıyor şiddet uygulamaya! Şiddetin ekonomik boyutu yok mudur? Elbette ki vardır.

Köylerden şehirlere gelen insanlar yoksulluğun acımasız baskısı altında üretici olmadığı için düştüğü tüketici olma durumundan dolayı psikolojik dengesi bozuluyor. Sürekli boyun bükük, aile kurumu bir süre sonra bu şiddetli baskıya dayanamayınca eşler arasında kavga kaçınılmaz oluyor. Şiddet artıyor.Sonuçta cinayetler ortaya çıkıyor.

Duyarlı yüreğini tebrik ediyorum şairem klavyene sağlık:)


sevgimle




Yağmur Rüzgar tarafından 7/21/2011 11:37:35 AM zamanında düzenlenmiştir.

...ya şimdi
sümüklü bir cadıya bırakıyorum pabucumu
dekolte yalnızlığıma gömülüyorum
adeta
ateş saçan bir tanrıça gibi çığır açıp kendime
öl diye fılsıldasalarda periyodik zamanlarda
/çöksede huzur eksenimin tavanı

ölmeyeceğim inatla
ölmeyeceğim inatla









Çiğdem Parlayüksel


bu güzel dizeleri yazan yüreği kutlarım
güzeldi
şiirdi
anlamdı
teberıklerımle
kutladım şairemi...

yine ölme
inadı bırak
sağlıcaka

SEVGİ EKSENİNİZ DEN SEVDALAR HİÇ EKSİLMESİN KUTLARIM..
SÜMÜKLÜ YALNIZLIĞINIZA İNAT SİZ ŞİİR OLUN YARINLARA



ya şimdi
sümüklü bir cadıya bırakıyorum pabucumu
dekolte yalnızlığıma gömülüyorum
adeta
ateş saçan bir tanrıça gibi çığır açıp kendime
öl diye fılsıldasalarda periyodik zamanlarda
/çöksede huzur eksenimin tavanı

ölmeyeceğim inatla
ölmeyeceğim inatla

VE İNATLA KANAT ÇIRPIN YARINLARA

SEVGİLER BIRAKTIM DÜŞ SAYFANIZA...

ya şimdi
sümüklü bir cadıya bırakıyorum pabucumu
dekolte yalnızlığıma gömülüyorum
adeta
ateş saçan bir tanrıça gibi çığır açıp kendime
öl diye fılsıldasalarda periyodik zamanlarda
/çöksede huzur eksenimin tavanı

ölmeyeceğim inatla
ölmeyeceğim inatla

sizi yüreketen kutluyorum çok yaşayın mürekkebiniz bol olsun

yreğine saglık seni kutluyorum sen çok yaaşa

Ayrık ve şiirle bütünleşen metaforlar duyguları koşulsuz denetim altına alıyor.Şiir,Şair'in biçemine değgin önemli veriler sunmasıyla da önemliydi.

ÖZEN'E/ EMEĞE ERDEMLE...

ÖLMEK YOK ŞAİRE ÖLMEK YOK / YOLA DEVAM

UMUTLA

İYİMSERLİKLE

SOYUNUP TÜM KARAMSARLIKLARDAN


ŞİİRLE HER DAİM - SAYGILAR

Ölme tabii ki arkadaşım.Seni öldürebileceğini...tüketebileceğini düşünenler dik duruşun karşısında hüsrana uğrasınlar..Harikaydı şiirin.Kutlarım.

Yüreğine emeğine sağlık şaire.kalemin daim olsun saygilar

Etkileyiciydi şiir.
Beğeniyle paylaştım.
Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.

tebrikler taktrirlerimle güzeldi şiiriniz..

iş bırakıyorum şimdi
fes ediyorum yaşamın silsileli varsayımlarını
içimde bunca yılın yalnızlık ilenci
ve doğrulttuğum esmer namlu
açık kahverengi bir bakışı delik deşik etse
ne çıkardı


Yine de etmemeli...Sevginin harları bizi köşeye sıkıştırsa da...Sevdiğimiz bizi doğduğuna bin pişman etse de...İçimizde tüm volkanlar yansa...tüm elemler bizi mekan tutsa sa sevmekten ve sevdiğimiz için pişman olmamalıyız...Acının şiddeti sevginin çokluğunu gösterir...yanmadan...pişmeden aşkın tadına varılmazmış...Şu kadarı var ki...Sevdiğimiz bu elemleri çekmemizi hak etmeli...can kurban olunacak yar olmalı...Şiiriniz nadide...Duygulu...Paylaşmak güzeldi efendim...tebriklerimi gönderiyorum...Sevgi ile...Entellektüel-41

Bazen kopuk kalır iyi bildiğimiz sözcükler artık yanlarımız dökülürken. Hani hep kendimize sakladığımız bir ben vardır, dertleştim sanırken engin bir felsefenin ilkliminde sıcakladığımız veya ince düşüncelerin soğutan etkisiyle eve koşturduğumuz... Öylesine bir buluştur mutlu saymak, gelip ve hemen geçici... Bir an duyguların üstüne basınca boyum uzadı sanırsın ama kimse kimseyi o kadar uzun taşımaz omuzlarında. Düşmen için beklemne gerek yoktur, takarsın gözlüklerini ve çıkartısın semtin üstündekileri. Geriye hiç kimse kalıncaya dek soyarsın... Sonra git ya da kal, hepsi bir gelir yok sayarken kendine kalmışlığı.

Çenem düştü ama şiiriniz çok baştan çıkartıcıydı, tebriklerim sizinle olsun her daim:)

ZATEN KOLAY İLE ÖLÜNMÜYOR..

Denilirki; Ruh bedene üflendiğinde, semavi olan ruh, topraktan bedeni hapis sanar. Çırpınır durur beden içinde. Melekler görevlendirilir, ruha eşlik ederler. Küçük bir çocuk bir yere alıştırılırya annesi tarafında öyle işte.
Ruh alışır alışmasınada, bir zaman gelir, artık çıkma vaktidir.
Beden libasından ayrılmanın vaktidir. Ama çıkmaz daha doğrusu çıkmak istemez. Ne kadarda çok alışmıştır bedene.
Ne mucizevi bir varlıktır insan, nelere alışır, nelerden ayrılır, neleri unutur.
Hatta ölümü bile.
Hiç ölmez zanneder, yada ölümden çok korkar.
sümüklü bir cadı derler küçükken gözleri yaşarır değilim deyip mızıldar,
Kocaman olur güler geçer cadılığına ve pabucunu bile ona bırakır bir zaman.
Siz yinede fazla inatlaşmayın, hayatımızı kaybedişimiz kurtuluşumuz olur inşallah.

saygılarım ,iki kolunuzu açıp kucaklayamayacağınız kadar çok..
Eyvallah.

ölmeden direnmeli
her şeye
herkese
üzerimize gelen
inatla...


Sevgimle