SÜT KESİĞİboy verdim enn kabadayı hayat çok çıktı benden evvel bol sudayken susuzluğa attı önce vermeden elime yol rehberini sırtını döneceğini ve hep önünde eğileceğimi zaten bilemezdim dünde beş karış dili vardı emdiğim sütü içimden geri aldı düştü gardım süt kesiğinin acısına gark oldum ben yer toprağından ırak renginin feri gitmiş bir kör pencere çiçeği görmedim onun morunu, yeşilini, mavilerini yıkamadı içimi güneşi yaşamı kavi kılmak bana kaldı çilekeş iç aynam çekti durdu karayı içine çözdüm çözdüm bitmedi, çok bilinmeyenli denklemi! tek bıraktığı hediye, huzursuz bacağı(m) bendeki… Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |