Alfabevaveyla bağırma bana ben sağır bir gecenin koynundan düşen aksak parya... ayaklarım acıyor ama yürüyorum bağırma bana... şimdi ölüyordur bir çocuk ve bombalar yağıyordur şerit kıyısına afişe olmayacağım kimden bahsediyorum anlamasın bu dünya ve vaveyla ismini bir çocuğa koyuyorum ağlıyor kulağımı yırtarcasına. duymuyorum ve görmüyorum üçünü oynamayacak kadar eksiğim hala dokun bana. bir kör alfabesiyim şimdilerde dokun ki işitebilesin ve konuşabilesin onlarla. başım ağrıyor vaveyla konuşmayı beceremiyorsun sen kanamada ölüyorsun hep ve kanamaktasın hala ne zaman öleceksin vaveyla? umudumun da dilini kesiyorlar üstelik ahire faali meçhum diyorum malulen... ne zaman öleceğiz vaveyla üçtür ismini yazıyorum ve ölüm uğramıyor hala bana |
koyu renkli bir bulut
artık üşüyen her kelime benim
tebriklerimle...