Gecenin Renkleri
1
Biraz önce güneş battı. Gözlerim gece perdesini araladı Ellerim siyaha doğru uzandı Bulutlar, ışığını söndürmüş yıldızların. Avuçladığım gibi kurtardım birini hücreden. Armağan etti rengini yüreğime, Yürek bunu tanır bir yerden, Tanıyan yalnız yürek. Bir oda istedi bizden Yürek açtı kapısını evin, Ev ki dağınık ve rutubetli, Koşarak uzandı yatağına, O bu yoksulluğu tanır, İnsanlık tarihini biliyordu, Katliamları, işkenceyi, mahpusları Ve ölen çocukları Unutmamıştı. 2 İçimde bir misafir taşımanın sevinci Otel odasının penceresine yaklaştım Minare ışığında beliren sadece martılardı Bedenleri kar tanesi kadar beyaz. Seslendim içlerindeki en yufka yürekliye Belki ala renk ona yakışmayacaktı Ama uyku girmezdi gözlerime Sarıya bir yoldaş renk olmasa. Masal kuşları gibi kondu omzuma Fısıldayarak rengini istedim Kanatlarıyla yüreğimi okşadı Ve oracıkta beyazı bıraktı. Yürek selamladı lekesiz adamı Sarının yanına uğurladı onu Her ikisi uzun bir uykuya dalmıştı Sahiplerinin armağan ettiğini biliyordular Bilmeseler kim katlanır bu yıkık eve? Uzun süre onları izledim Ve küçük oda’da gezindim. 3 Gecenin hüznü üzerime çökerken Yine kadınımı özlediğim saatlerdi Gri renkli kazağıyla dikildi karşıma. Bu kazağı tanıdım bir yerden Giderken alıp gitmişti bedenimden. Ellerini götürmüş bebeğin yüreğine Okşayarak saçlarını gri’yi aldım ondan Bu çıplaklık parçaladı içimi Birazdan üşüyecekti Giydirdim üzerini yeniden. Bir yaş aktı avuçlarıma, Sevgiliden mi? Yürekten mi? Bilmiyorum. Bir damla daha düştü yeniden, Baktım gözlerine nemsiz, Yüreğe seslendim sessiz. Koştular ve baktılar sevgiliye Göz penceremde iki renk Akan damlaları bana sordular Dilim tutulmuş suskun Soluğum kesik ve korkak Kapattı yürek kapısını Çıktı dışarı beyaz ve sarı. Koştular öksüz kadınıma Koklayıp sarıldılar Yetmedi onunla bir ağladılar. Aldı gözlerinin içine beni Gülümsedi renkler. Kelebekler gibi kanatlanıp Geldikleri yere gittiler. O muhteşem gözlerini öptüm Kederli bir gece türküsü Duyuldu uzaktan kulağıma Martılar yaklaştı pencereme Yıldızlar aydınlattı odamı. Uzandı yatağıma kadınım Okşadım beyaz yanaklarını, Hepsi bu anı gördüler Ve öldürdüler geceyi o vakit. Elleri ellerimde uyuduk 4 İstanbul çıldırıyordu Çıldırıyordu İstanbul. Birden güneş belirdi yüzümde Ne martılar aynı yerin de Ne yıldızlar gök yüzün de Nede kadınımın elleri ellerimde.. 24.06.11 03:00 İstanbul |