Senin Kitabın...
Ne yaptığını kendin dahi bilmeden açtın olunmaz yaralarımın sayfalarını teker teker ayıraç olarak hasretin kaldı sinemde haber beklediğim yazıklar çaresiz kaldı izinden ne yana dönsem hep senin parmak izlerin gözümden duvarları yıkacak şarkılar akarken sedamın hayratında sen sesim olurken özgül bir düşkünlük bıraktın okşayışlarında saçımı her defasında yitirmek istediğin son şey oldun son şey örneğin bir kalem ya da bir kağıt biraz da toplu iğne batırmak için hasretine sözlerini yine iyi bir şeyler umdum hep iyi olacak hep iyi kalacak ama okçulardan dönüş oldu ıslak mısralarım şifam olacak okumak olacaktı beni okuyup sonra istersen kütüphanene ve ya bir başkasına bana dahi sormadan beni verebilirdin üstüne ad soyad tarih de yazmadan beni bir kez okuman yeterliydi imareti kalmamış adına sevgilerim için ne de olsa hatırası vardı sana uykusuzluğumun ne de olsa sızısı kalacaktı bir gün olacak ayrılığımızın ne de olsa günahı parlayacaktı aşkımızın semada ne de olsa Temmuzları kınanacaktı cancağızım uykularında üstüm tozlanıp gözler ardınca bulanıp bir astigmat rüyasında çekip giderken okunmamış bir kitap olarak sensiz yarınlarda .. |