Sözler ve Gözler..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sözlerinin acısını çektiğim...
Sanılanın aksiydin… Kimsenin sanamadığı..
Sözlerin, semâ’ya karışıp yok olamazdı.. Sözcüklerini savurmanın bedelini İçim çekiyordu.. Sözler’inin uçmayacağını öğrenemedin, Sözlerin bedelini, söyleyen öderdi ama, Bizde tersiydi. Ben ödüyordum acısını en ağır şekilde.. Taşınan bir şeydi, ama ağırdı Sözlerin gözlerimi yakardı Ve kapatılamayan Sözler vardı.. Sürekli kanayan.. Bir sözünle dünyaları bana veren Sen, Bir gözünle dünyamı alt-üst ederdin.. Sözlerin peşinden uçan kuş bile yetişemezdi.. Ben alırdım, yüreğime koyardım… Şah damarımın yeri değişmişti artık, Yüreğimde atıyordu, Olduğun yerde.. İkiniz beraber sayıyordunuz atışlarımı… O kadar hızlı atıyordu ki.. Yakında ölecektim belki de.. Şimdi bu sözleri çıkarmak için kalbimden.. Kalbimi çıkarmak gerek yerinden.. Ne söylenilen söz unutturur kendini.. Ne de Sen unutturabilirsin Sözleri.. (Altı-Mayıs-2011*18:30) Nevin Akbulut |
sen ve sözlerin
gözlerimi ç-aldınız
bir daha geri vermediniz
bir daha aşkı sermediniz
yanayan yarama
ruhuma çok gördünüz
beraber yeniden yüreğime merhaba demeye.....meselci
tebriklerim çok/ça
sevgili Nevin.