BARIŞIN TOHUMLARI
1
Şam’da Bir sokak arası, Evlerin gözleri açık, Sahiplerinin çığlıkları, Ve direnen çocukların şarkıları: Selam gönderiyor benyas’a.. Humus’ta İlk kurşunla öldürülüyor: Çocuklar ve babalar St.simeon’da bir çoban Kavalında türküsü ölenin.. Şu şarkılar,şu ölüler; Özgürlük,adalet ve kardeşlik için, Güneşin rengine boyadıkları elbiseleri, Yoksulluğu astıkları gibi kapı önlerine, Rüzgarın kanadına astılar mektupları, Bir ölünün tebessümüyle gönderdiler Umudunu yitirmeyen ezilenlere.. 2 Önce Bolivya’lı işçi çocuklar okudu mektupları Öz kardeşlerini öper gibi öptüler ölü resimlerini, St. simeon manastırını görmemişler ama Kulak verdiler çobanın okyanusu aşan sesine. Ve fail-i meçhul cinayetleri ihbar etti güneş Söyledikleri karıştı çobanın sesine, Tütün tarlasına savruldu yedi kıta aşklar, Orada genç kızlar,delikanlılar vardı Yalnız atlas’da gördükleri ülkelerde Yaşıtları umudun genç savaşçıları olmuş Selam gönderirler bulutlar üzerinden. Mektup bekleyen zenci çocuklar vardı, Somali’li krallar ve akbabalar İkiside korkarak uyumaya başladılar, Sarışın,esmer,kumral,çocuklar Kuşluk vakti rüyalarda selamlaştılar. Diller farklı olsada, onlarda hazırlar Buluşmak için açlar meydanında Savaşmak için kan emici yarasalarla, Yarasalar kansız kalmış ya Saldırırlar şimdi eski dostlarına. Benim şiir Yalnızca varolduğum için vardır. Barışı ve çocukları yazmak için Kullanırım hani ağacın kalemini Kalemin ucu doğarken alnımıza yazar Ölülerimizin, ölüme kafa tutan sözlerini. 3 Buluşuyoruz burada: Halk ormanında,dogdugumuz meydanda. Kim siler alnımızın terini Sevgilinin,anamızın elleri gibi.. Buluştuk: Ölüler,işçiler,türkü söyleyenler, Önlüklü kadınlar ve madenci kocalar İnatla bebegini beşikte büyütenler Güneşin altında zulmü alt edenler. Buluştu: Buluştu dağ bulutun sisiyle, Gizlenmeden öpüştüler ve öptü böcek çiçeği, Atina,şam,istanbul,paris, Öperek Öperek Bacılarını, Kardeşlerini Gömdüler Toprağa, Birleştirerek yüreklerini.. |
Özgürlük,adalet ve kardeşlik için,
Güneşin rengine boyadıkları elbiseleri,
Yoksulluğu astıkları gibi kapı önlerine,
Rüzgarın kanadına astılar mektupları,
Bir ölünün tebessümüyle gönderdiler
Umudunu yitirmeyen ezilenlere..
Şiiriniz gerçekten çok güzel ama bu kısım beni çok etkiledi teşekkürler saygılarımla