Sus Deme Anne
Sus deme
Bırak akıtayım zehrimi Acılar yüklendim Taşıyamıyorum düşkünüm anne Ateş böcekleri de söndürdü ışığını Yüreğim söndü anne Ağlama deme anne Ağlama deme Fırtınalar kopuyor Volkanlar patlıyor İçim taşıyor Hiç öğretmedin ki Kalabalık içinde yalnız olmayı Acıyı ekmeğime katık yapmayı Hiç söylemedin ki Gecelerin kavurduğunu Güneşim battı anne Kavruluyorum Savruluyor küllerim Ayrılık da batarmış yüreğe Dağ idim Çığ düştü eteklerime Akıyor bedenim Eriyorum Ah annem ah Her şeyi öğrettin de Öğretmedin yüreğimi kefenlemeyi Sen gittin öksüz kaldı saçlarım anne Dolanıyor geceleri boynuma Ah anam ah Kızardın kötü söz söyleyince Yasaklamıştın küfür etmeyi Karanlığa ne diyeceğim Dilimin ucunda kırılıyor isyanlar Şah damarım çatladı Kanıyorum anne Bir merhem yap Öp ki geçsin anne Hiçbir şey deva değil bana Titriyorum anne İçim titriyor Ört üstümü Salla ayaklarında Küçük kızın masalını tekrar anlat ANNE, Korkma dediğin masalı düşür diline Al yaşadığım yaşları Geri ver bir an çocukluğumu Ninniler söyle başucumda Tıpkı eskisi gibi Uyut beni anne Uyut beni Uyanmamak üzere DİLSİZ DİZELERİME DİL OLUP YÜREĞİMİ BİR KEZ DAHA DOLDURUP GÖZLERİMİ DOLDURAN YEŞİM HANIMA BİNLERCE TEŞEKKÜRLER |