Sessizliğin sığ sularında boğdun beni şairim. Ayakta kalmayı başaran bir kevgirden elen hüzünlerim.

Ya sabır Şair !

bu kadar yetimliğim koymazdı bana biraz siyaha çalan odamın duvarlarindan aşağıya doğru sızan kırmızılık içinde ... Kaç seferinde saç yoldum her seferinde dirhem dirhem eridim de insana dönen yanlarimi bulamadım şair şiirin içinde...

Benden çok var, kentin ışıkları üzerime sönerken ayaklarım şiirin gözlerine kafa tutuyor , Ne bu çığlık ? sus ! kulaklarım şiirin sessiz halinde bile patlamıştı..

Hangi kadın satın aldı ki para etmez umutlarımızı , ve hangi leş kokan nefesler soluğunu kustu umutlarımıza .. Offf ! deli eden kadın yıkıl şiirin gölgesinden , kış daha yeni bitti baharımı yaşamadan çek şu lanet olası ölü elini üzerimden .

Bahar geldi de gözlerime güz vurdurdun be sairim .. Yanaklarım bir göl gibi yağmurdan şimdi sen seç şairim gökkuşağının rengini.

Yazamayacağım daha ! kalbim dayanmıyor

Eyvallah !.

Tebriğimle usta kalem .

YALNIZLIK ABİDESİ tarafından 5/17/2011 10:52:39 PM zamanında düzenlenmiştir.