DEĞİL Mİ?
Hasret denen o ateş geceleri kudurur
Kirpiğin kapanması yasaklanır! Değil mi? Seni terk edip giden yüreğine oturur Gözlerin bir noktaya odaklanır! Değil mi? Geri de kalmışlığın ukdesi üzüp durur Her gün boynunu vurur derini yüzüp durur Hastalık düşmüş gibi benzini süzüp durur Yine de gözyaşların hep saklanır! Değil mi? Fikrinle hesaplaşıp “yeter artık” desen de Onun kokusu durur teninde elbisende Kalbin esir kalmıştır “aşk” denen hadisende Duyguların fikrine ayaklanır! Değil mi? Günler önce ayları sonra aylar yılları Kovalayıp dururken kaybedip akılları Bir dağ gibi görerek ufacık çakılları Korkular yüreğine ocaklanır! Değil mi? Artık ruhun çöl gibi kalbin dipsiz kuyudur İçindeki nefretin aşk besleten huyudur Gel gör ki her finalin gidene sağduyudur Daha sabah olmadan yar aklanır! Değil mi? Birini çok sevip de beklemekten solarak Her zerreni inleten acı ile dolarak Kendini yok sayıp da onda esir kalarak Bir yok oluş maalesef kucaklanır! Değil mi? İHSAN TURHAN |
saygımla