Tende Uçurum Yanıkları (son)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Büyüdükçe ufal(an)dı hayallerim/ künyesi yitik bir suskunluğu yoldaş ettim adımlarıma.
Sessizliğin h/içliğini giyindim suskun dudaklarıma… Bakışlarım doğruldukça aynalarda susmalarıma, terini sildim parçalanan suretimin/ruhumu küçülen adımlarıma teslim ederken. Duyulmayan hıçkırıklar edindim sabah ezanlarında… Uzaklardan seslenen mevsimlerin |