En kolay şey insanın kendisini aldatmasıdır, çünkü bir insan genellikle istediği şeyin gerçek olduğuna inanır.-- Demosthenes

gün gün, geriye düşerken yaz kalabalığı
değişiyor
rüzgârın suyun sesi
büyü bozuluyor
aydınlıktan karanlığa yürüyor yaşanmışlıklar

varoluşun sesini duyamadığın an
gözde biçim kazanılmayanda
hissetmek zor aynıyı


/dünyanın sesini duymayan
denizi çekilmiş, susuz kayaydım
kimbilir kaç zaman
hasret kalacaktım ona!
oysa, tadı tuzuydu o yaşamımın…/


uzak, kısa, kısık seslerden
geceyle tıkanık gün
derin kesikler içinde ten

ertelenmez hiçbir hüzün
yazgılar gibi

herkes, her şey çekip gitmişken
günü doğuramayan kısır gecelerle
içinde duran saklı baharların
duyuş sınavını verir insan

hayatın penceresinde
yüzü(n) yoksa
karanlığı delen
anlık bir ışık parıltısında
ebem kuşağını bulursun

susuş ve siniş
sunulanı kabul
karanlıkta yürümeyi seçmek
diyorlar peşinen


az seçilen yol
zamanın çöplüğünden kurtulup
bilmediğin yaşanacaklara adım atmak
ve bir kuşun kanat sesiyle
şenlenecek dal olmak…

Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir