...O...Oval aynada… sessizliğe gömülmüştü her baktığında kayıp düşlerin kurşuni çisesi soluklarında kulağının arkasında ki kısık bir ses yırtarcasına beni affet. Gözünün kenarında bir damla yaş geçmişe duyulan acı öfke özlem çıplak ayakları hafifçe titredi her gün gece yarısına kadar beklediği bir çift gizemli elden başka bir şey değildi aslında. Dalgın gözlerini karanlığa dikmişti unutmalıydı... rüzgara karışan kapının gıcırtısında şehrin yaşam dolu ışıkları altında dönüp duran kar taneleri saçlarına uçuşurken motor uğultusunda gecenin içinde kayboldu. Ümmühan YILDIZ |