Saçlarını Griye Dola

saçlarını griye dola
bu kentte ben olmayacağım
selam verme yanındaymışım gibi olan yokluğuma
aş kalp kalbe yandığımız korkunç koridorlarını
sayısını unuttuğun soluksuzluğunun
umutlarım dudak büküşünde
sağır sultanın ağlamaklığı karşılıksızlığımız
biz birbirimizin olduk olacağız
ama aşk bizim olmayacak

hüzün dağları düz
acılarsa öyle girift
alışkanlığım oldu sana karşı suç işlememek
dostlarımı sokaklarımı gözden çıkardım
ayak basmıyorum mahalle kahvelerine
avuçlarımda şiir kırıntıları
kuşları aç bırakıyorum
normalleşiyorum bütün selamları unutmakla
bir sen olmalısın karşılığım
suçlarımın çetelesini seni unuttuğum anlarla ölçmeliyim

kurşun hızıyla saplanır kalbime tüm anlamların
kendimi anmak için başımı kaldıramam
toprağa bağlanmaktan utanır ağaçlar
düş köklerimin sana bağlanmışlığıyla
ben bir günahım evrene kendini unutturan
kim tanığıysa seni düşlediğimin
orada geriye bakmasız bozgun
pervasız mavi bir pişmanlık tufanı
ben bir günahım kendini reddetmeyen
sana dokunmadan
bitmez hiçbir günahın kendini bilmezliği

şeytana pabucunu ters giydirdim
mecnunu suya götürdüm
sen saçlarını griye dolamadan
kendi seyrinde bitmez hiçbir sefer
bir sen olmalısın karşılığım
suçlarımın çetelesini seni unuttuğum anlarla ölçmeliyim
dudaklarını şımartsam
bilmem
ölümsüzlüğümüzü konuşur mu yüreğin
ve acaba hangi planları yapar azrail
ilk ve son kez ölmemek için

saçlarını griye dola
bedenim dumanınla boğulsun
bir senin sözün olsun ömrüm hakkında
herşey olduğu gibi kalsın kabulüm
hiçbir şey seni incitmesin
hiçbir durakta kuşları gözlemeyeceğim
söz veriyorum

göz ucuyla bir buluta baksam
seni unuttum sanırsın
aydınlıklar kendine ihanet eder
belki üstün başın kirlenir
ucuzlaşır tüm unutmalar
bütün yordamlar öyle pespaye
seni üzerken korkunçlaşırım
anlamazsın
bırak ışıtsın bedenin kucağımı
ellerimi seninle ışıtmalıyım
kollarım şah damarımla dolsun

saçlarını griye dola
takatim yok hiçbir şeyin açığına
sen yoksan
gökyüzüm
karanlığım olsun

Kağan İşçen