KULAĞINDA DURSUNgöz perdenden indiğinde aldığın soluk ister şah ol ister hükümdar dönüp geleceğin dünya topraktan dilin söyleyemediğini kör için bilir/ de gözlerin ve kalbin kendini aldatır sen “benim ben” diye kurul dur gökyüzünden baktığında karınca kadarsın aslında düne bak ve bu güne yarını görmen mucize onu bir tek Yaradan bilir ölüm çalımını tek seferde atarsa paklıktır öncü gelirse vay haline çünkü, ak görülmüyor ak denilende /kulağında dursun mart güvenilmezdir/ içerde cehennemi yaşayanlar varken sen sefânı sür dünya cennetinde bilir misin kaç kişi ve nasıl anacak seni öldüğünde? Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |
gözlerin ve kalbin kendini aldatır
sen “benim ben” diye kurul dur
gökyüzünden baktığında karınca kadarsın aslında
Yine içindeki duyguların aynaya bakarcasına yalın anlatmışsın.
Bir seslenişti yürek sesin.
Sevgilerim şaireme.
nasılsın değerli arkadaşım........