Hrant anısına { Ey Halk}Ey Halk; 1913’de ’Ötekileştirildik’ Oysa Doğmadıkmı? Aynı Taştan duvarın ardın’da? Aynı Sögüt ağacının altında.? Aynı nehirin türküsünde büyümedikmi? 1915’de ’sürgün edildik’ Usulca yatağından uyandırırıldı çocuklar, Ürküterek ateş böceklerini vurdular, dayanamayıp kanatlarını kırdılar, uçamadılar kan kızılı yeryüzünde, Sokaklar,caddeler sessizdi, Kan emici yarasalar dışında. Birde yagmur kuşları vardı Onlarda ölü canlara yoldaş oldular. 1918’de ’Topraklarımız alındı’ İlk ozaman sarardı gökyüzü İlk o gün girdi kara kargalar tarlamıza Talan ettiler mısır tarlamızı. Bir halkın ekmegi çalındı, Aç,Susuz,sürgün bir halk.. 1970 Sonrasında Uyandı yeniden cellat yatağından Maraş’ta,Sivas’da,Malatya’da, Vurularak,yakılarak katledildi Çocukluk arkadaşlarımız. 2000’lerde kardeşlik koydular katliyamların,sürgünlerin,adını, Geçmişin hesabını vermekten utananlar. Oysa daha bir yıl öncesi, Ulucanlar’da cana kıydılar. 2007’ocagında Bir çocuga adam vurdurdular Çocuk ki,bayrak önünde kahraman Askeriyle,Polisiyle,kucaklaşan, Ölen ki,Bir gazeteci, Bir acıdan bin acıyı doguran göçleri Yatağında vurulan çocukları Kül ateşinde kavrulanları Yazmaktı,kim bilir tek suçu. Adı, Süryaniydi,Ermeniydi,Aleviydi Söylediklerimi anlayan varsa Ölende Dirilende hepimizdik. Bir ölüp bin dogan Beyaz renkli kelebekler gibi.. Devrim Dokdere |
Yüreğiniz varolsun..
Saygılarımla