Kazaya kalan şiir vacip değildir.
1
Aşka ve tene yorulan tüm şüpheli ölümler Nöbetçi ve likit bir düşdeşen zehir Kapıda karalar ötesinden ak denizi aşmış Yanık memeli denizanası Limanda sinsi bir prozodi Kalyonlarda baharatlı ve bağışlayan sözler Sıkılmış bir intiharın acıya boğuluşu Uçları uçurumları tıraşlayan sisli bir kayalıktan aşağı Cebimden cehennemler gibi yuvarlanıyor Belli bu şiir bu kemikten çıkmayacak bu gece Bu gece kızıldeniz belli Kızamık çıkartmayacak Üstünden kadastro geçmiş dizeler belirince Yatağıma mazotlu talaşlar sermenin Vakti gelmiş demek oluyor belli Kalkmaya niyetlenince yazmanın boynuna boyuna Vebal almaktan çekinip kesmeyi kesmiş giyotinler düşüyor İlkin gececil kuşlar inciniyor sabahtan Sonra ben irkiliyorum yaşamaktan Akraba akrepler sıcak yerlerime dokunuyor ağır ağır Koltukaltlarıma duyulması mümkün azarlar alıp Koşuyorum bilir bilmez ele güne güniçlerine 2 Güniçlerine bir çırpıda kurulan garlar Garlara inceliklerle peronlar çiziyorum Tahtayı silmek geçiyor aklımdan arsızca Soluğum soyuluyor utangaç yerlerinden Biri birden ispirtolar dökünce İç çekip çekiniyorum Çekilmiş ne varsa kahırdan sayılıyor 4 Geçiyor başıboşuna kesilmiş şehzade halim İkindiye varmadan geçiyor Alnımın kaygan yerlerinde kar simleri parlıyor Kendi kaderini tayin etmemiş heceler Kürtajlı bir yarım şiirin leğen kemiğinde alıyor yerini Bir çığlık olarak yenilmiş ve yeğni 5 Aniden üşümüş küfürler Herşeylerden bıkmaklar İçine kapanan göklerin morarmış siğil döküşü Kırpılmaktan usanmış kirpiklerin çıban Bir at nalına batmış çividen suçlu bulunmam Kısrakların yüzümü parçalaması geçiyor Geçiyor akşamüstlerinde içimden Peronlar koridorlara devriliyor Bir şiir silinip silinip gecelerce Yazılmaz oluyor o zaman 70109İst. |