La Tahzen MemleketimFi tarihli mumdan umutların soluğundan öptü Öksüz hayallerimde despot duruşlu nokta… Hodri! Fırlayıp akıl yerimden beni gammazla Söndür mumları şiirlerimden Beni d/ağlama tarih Gözyaşım ters köşeden akıyor Kaderimin alnına… La tahzen şiir! İnci taş oynarım hayallerimle Sövgüyle okuyan gözlere mezar kazar Gölgeler ağırlarım ezelden deniz tenli Darağacına (g)örüp nazarı Kulağı kesik ağızların Ebede uzanan fotosentezinde Hiç duydun mu musalla yazarı? İster sustur kulaklarını üç nokta Başparmak oyala İster sosyal bir avaz kopar, İçli içli aksın k/an Şahdam/arından… La tahzen! Sazın döşüne mavi kınalı türküler sıraladım Şebnemler düşürdüm uykusuz şehirlere bir ezgi Bir sloganın halk dilinden güneşini söylendim Ayrılıklar yutkunurken uykusuzluğum Susturulan türküler/e d/okudum Reşit acılar sonrasında T/aşkın kasırga zemheri durdum… La tahzen! Zikrine bulandığım gurbetliğim Umudun namlusundan barutlar içtim G/öç talanlarında sobelendi yıldızım Yoksul yankılarımda hicran suskundum Doğu külünden zılgıtlandım her adım Kâbusa yattım bir gözü açık Gök gürledi Güneşsiz pencere diplerinde Eşkıya sabrım Yağmurlandım hasretliğe… La tahzen ! Güneş/e ağlayan kaldırımlar! Bak d/üşüyor uğrak Oğul kız ergen adımlar Sürgün gençliğinde mazinin Topukların nef/esi Parkeler slogan türküler ç/ağlar. Kardeşlik! Kendini gölgende arar Aksatma imlayı kucaklarken İçimde bir memleket ağıtı Düşlerim nicedir kara b/ağlar… |