Mavera
gözlerimin yivinde güz yağmuru
yazgımda kara duvaklı dua uzanmışken yüreğe mahmur benizler gecenin ağarır siyah saçları kımıl kımıl sızıyla... semaya bırakılır sükutun serçeleri düşer bir bir düşer ağlak gözleri kanadı kırılınca meşklerin, yıkılır şah cihan o vakit gömülür taç mahal sözlerin yeşiline yüzyılın kanayan yüreğine... kehribar akşamında dicle fırat arası maveraünnehir’de bağdaş kurmak açmak örgülerini çaresizliğin taramak parmak aralarıyla aşkı zindanlardan çıkarmak sonrasında... ah... mavera vuslat/ım sırlı gözlerinde çoğalıyorum küllerimde savrulan özlem düşündeyim incecik ipinde keskin kılıcının ucunda yürümek istiyorum... 08.08.2009 |
sabırla yürümek
ve sabırla yürüyerek çoğalmak
içimizdekilerle...
harikaydı
sevgimle