SAVAŞA GİDENLER, DÖNENLER
penceremin önünden savaş taburları geçiyor.
sırtlarında kaputları, sanki toprak rengi. başka başka yerlerde her biri başkalarının adına, ölmeye gidiyor. her gün yeniden yazılan bir acı öyküdür bu. bir yanı ölümle gelen kanlı bir çığlık arkası küflü ekmek kokusu gibi, karanlık. ve hiç kazanılamayan madalyanın tortusu. penceremin önünden savaş taburları geçiyor. süngülerde birbirine karışmış kan grupları. ve çok uzak bir ülkede, bir doğum sancısı bir çocuk; başkaları adına, ölmeye doğuyor. Cevat Çeştepe Eski tarihli bir şiir |