Herr Seltenföhlich Ve Ceviz AğacıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Saklı bir bahçe, dalları yüklü bir ceviz ağacı ve paylaşma sancısı... Sonrası sessiz bir cenaze töreni... Ardı, hüzne yabancı çocuklar. Bir masal kahramanıydın çikolatadan evde oturan Bakışların sert karayel gibi, Sesin sevgi fakiriydi... Ellerin yaşlı bir ağacın dallarını Gölgen, Kendini bile korkutan Maskulin bir ejderhayı andırıyordu. Senin masalında, bahçende sincaplar oynamıyor Çocuklar koşmuyordu. Sen, gönüllü tecritte adam! Köksüz ağacın kök salma çabası değil mi yaşam! Kesendekiler değil, sevgiyken hazine Tam sevmişken yerini Tam da meyilliyken sevişmeye toprakla Güneşe uzatırken kurak dallarını Erozyon sarar toprağını Korunamazsın, Koruyamazsın saklı bahçende meyve ağaçlarını Dökülürler, toplayamazsın. Sen, ayak bastığın her yeri sahiplendiğini sanmıştın... Kale üstüne kaleler dikerdin boş arazilere Kimseler giremezdi mahremiyetine Kefenin cebi yok ki bay Seltenfröhlich Yanına alacağın hiçten ibaret Yaşam aslında, Taammüden cinayet. Her beden, doğuştan ceset adayı Çok gördün kendine adamım Serseri bir kahkahayı... Don Kişot’un kötü bir kopyasıydın bay Seltenfröhlich Her daim kılıcın elinde Düşmandın değirmeni döndüren yele bile! Bağırdık, sesimizi duyuramadık Korkardık, Kapılıp da gidersin değirmeninin yeline Yitirdiklerinin yası koynunda Bırak ceviz ağacını bir yana Cevizin kabuğu bile alamazsın yanına Öğütür yıllar seni Yitersin Gün gelir, Bu masaldan yalnız gidersin Dedik, dinletemedik... Paylaşamadığın meyve bahçen Yağmur altında şölen yeri şimdi Kovulduğun bu hudutlarda Ardından bir çocuk şenliği Bak vuramadın asi sincapları En küçüğü ceviz ağacına yuva kurdu. Dikenli tellerin vardı yalnızlığını korurdu Yattığın yere de çit koydurdun mu! Yalnız yolcusuydun tek kişilik masalının Az gittin, uz gittin İnsanlıktan öte, ıssız yerler keşfettin Kaçışın kimdendi bilemedik Nadirmutlu adam Özünden ırağa gidemedin Öyle ya, sen de topraktan gelmiştin. Güle güle Herr Seltenfröhlich Güle güle kasabanın asırlık korkuluğu; Ceviz ağacın kamu malı Bahçen sincap yuvası oldu Varlığında günahın olan ne varsa Şimdi sevabın oldu, Güle güle Herr Seltenfröhlich Rahat uyu... |
ne kadar derin...