Ecrimisil Zaruretaşk düşürüyor vakit sancılı (t)yaşlar dökülüyor mercanların menfezinden takva düşkünü rüyalar boz bulanık kısa devre yapıyor kollar! yasaklı zaman kompleks vuruyor hicrana astarı deliyor bu defa yüzün hakir serencamını arterine zorunlu göz hapsinde gam kederinden belki abarttığım kadar değerli değilsin yalaz sayhalar üzerimde koşturduğum mavi ülkem... havaya savruldukça küfr dolu şarkı nakaratları tek tek toplarım yine kirletmesin yarınları utanmak unutmayı kuyruk sokumuna yanaştırmazken yırtarım nice kağıtlara sarılmış filikaları doğru dayanamam kıyamadığımdan daha çok bir entari sevdası olsan keşke, zoraki bir lütuf veya alnımın bordasını yalayan inatçı bir talih dondurması... bazen suratsız anlarımda duyarım sesini geceleri çetrefil siyaha bozdurduğum günlerden kalma çağırırsın beni dişleri kırık bir gülümsemeyle, d a l g a l a r l a ! bazen sivil bir iştahla, çırılçıplak çağırır deniz _gel gel korkma, bu ölmek değil!_ tanrı selametim sağanak yağmur altında kanmayan yakamoz açlığım uğrunda hiçlenmiş tüm hebalarımın kalın kırmızı reçetesi büyük sevdam, kıdemli emanetim... az da yağsan dertsin, çok da yetmek ve yetinebilmek harbinden tutuklu yüreğime belki bendedir arzuhalin şark kapısı ki; yetinemeyişimdendir bu aşk çıbanı doğru ya; gözleri kapalı, ciğeri kendinden önce koşan bir insan kalıbıyım kendini tutuşturacak ağaca boyun uzatan kibrit kavı yüksek sesli düşünmeyi bile ahmaklığın taraçası sayan bomba sonrası teyakkuza değmiş savaş alanı ricatıyım kimileri kaçtı der! oysa; kurtuluş kaçmakta değil daha bir sokulmakta! öğretisinin ayak kıldının çıkmazından mihraba sızarım yağmura, ısmarlama elbise diktiğime bakma o çıkmazın, ahmak yanında sayıklayan kör ayvazım... sakın, üçüncü sayfadaki ecrimisil temsillerle bir anma adımı ben, gözlerini karanlığa gömmüş yasak meyva cezasındaki o hâin kurdun aşk eşiyim ışığın çoğu da görmeyi engeller unutma her meşrebe gönüllü asker yazılsa da adım donağım unutma ki; peyker dudaklım ben fakr_ü zaruretten değil, taammüden sevmekten idamım! ToprağınSesi . |
ben, gözlerini karanlığa gömmüş
yasak meyva cezasındaki o hâin kurdun aşk eşiyim
ışığın çoğu da görmeyi engeller unutma
her meşrebe gönüllü asker yazılsa da adım donağım
unutma ki; peyker dudaklım
ben fakr_ü zaruretten değil, taammüden sevmekten idamım!
NE GÜZEL MISRALARDI YARABBİM,,AMA VARYA ,BEN FAKR-Ü ZARURETTEN DİİL TEAMMÜDEN SEVİLMEYE İDAMIM...OLSA İDİ DİMİ YA,,