bütün aşkların canı cehenneme‘öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz... bütün aşkların canı cehenneme ayağımı nereye bassam mayınlar patlıyor darbe üstüne darbe zavallı ömrüme! söyleyin ben ne yaptım sizlere? sevgiden dem vurmayı bilemeyen garipler aşktan anlamayan sefil yürekler bütün şiirleri azad ediyorum zihnimde içli bütün türküleri de ateşe veriyorum hepsi sizin olsun, ben gidiyorum! boy verecek bir toprak buluncaya kadar buğday başakları büyümeyecek içimde bütün aşkların canı cehenneme ve bütün acı çektirenlere dokunmasa da ahım ince bir sitemdir dile gelen ağzı dolusu küfür ve öfke! çok kanadım, kanamaktan yorulana kadar (ahh kalbim şimdi güçlü olmanın tam da sırası) sevebildiğin kadar sevilemediğin düşündüğün kadar düşünülmediğin nice gecelere ve nice insanlara eyvallah çekmenin ama iyi dileklerin sırası değil! okyanusun ortasında bas bas bağırırken ama ki duyulmazken ve onca sancı doğururken kirpiğimde hiç sırası değil hem de! bütün aşkların canı cehenneme bütün aşıkların kanadı olsa bile bir kuş olmaya mecalim yok artık! göklere sığamayan kalbim ellerimde can çekişirken, nereye gitmeliyim önce? gidecek yer bulmasına bulunur da cehenneme bulaşan tüm ayak izlerine gidenlerin ardından uzak ihtimaller dileyenlere kurduğunuz en kutsal bağı tam orta yerinden kesenlere ne denir? söyleyecek söz lügatımda yok daha! ’ahh keşke...........!’ neyse! öyleyse; ‘bütün aşkların canı cehenneme’ fulya/ocak2011 |
TEBRİK EDERİMM...