Son Tangozaman hayat tüketen bir tiryakidir süre tanımaz demlenmesine farkında olmamanın şarkıların değeri hep sonradan anlaşılır akıp giden içrek turunculuğunda hüküm sürer gece griliği arasında ağaçların aslında o alacalı baharın son tangosudur sahne kapanırken kaçırılmış fırsattır oyun gökkuşağı yarım kalır tuvalin üzerinde son öpücük sahibini kıvranarak aranır bir alkış tufanı kopacaktır sanki birazdan geçmişe gülümsemek artık kolaydır Kağan İşçen |