Sana geleceğimÇekip gitmemeliydin aklına estikçe, Ardına bakmadan kaçarcasına, Bunu anlatmak zor, bildiğin gibi değil! Yokluğun ağır, en büyük rezillik, Dilimden çıkan her türkü vurgun, Sensiz güneş şafakla hesapta, Adını yazar baktığım her yer, Gökyüzü utanır, gökler yarılır, Sensizliğe ağlar bulutlar, gözyaşıma karışır, İki taş arasında ezilir, dağılır bu yüreğim. Bir gün sende gerçekten seveceksin! Ayazda kalsan da, yangın yerine dönecek yüreğin, Ben gibi sevecek, acı çekeceksin, Sana ne özlemler büyüttüğümü bileceksin. Belki çok geç olacak, tüm umutların yerle bir olacak, Bilemeyeceksin ne kadar ömrün senden gittiğini, Pişmanlıkların fayda etmeyecek, Sen döndüğünde ben olmayacağım, Ellerin boş, hüzünlü gözlerinden damlayacağım, Umutsuzluğuna küfredip, söveceksin, Eyvah! deyip yalnızlık içinde kendine sarılacaksın… İşte o zaman! Yokluğum aklını işgal edecek, Sakın; yaşadıklarını kader sanma, Her şeyin bir bedeli, ilahi adalet var. Yer, gök hüzün olacak, Yağmurla üstüne hasretim yağacak, Düşünüp vicdanını sorgulayacaksın, Kelimelerin anlamsız, cümlelerin yetersiz kalacak, Sende anlayacaksın sevdası uğruna eksilmeyi. Her şeye rağmen… Munzur’da yankılansa da çığlıklarım, Sensiz yüreğime susmayı öğreteceğim, İçime kandamlaları düşse de, Gecenin aymazlığına aldırış etmeden, Yüreğime af etmeyi, Ayaklarıma sana gelmeyi öğretip, Ansızın; hiç beklemediğin bir anda, Kapını çalıp, sana geleceğim… ASMEROZ-62 GÜLŞEN POLAT 1.12.2010/ BURSA |