Ben O Ve Deniziki kişilik tahta bir masadayım kıblem açık mavi burnumda, yosun yeşili yalnızlıklar tütüyor beyazına dalarken gözlerim, öpüşen martıların saçlarımda güneş kızılı nem şiire doğru akıyor sarı leblebilerden kalpler çiziyorum terli bira bardağımın çevresine renkler son dansını ediyor gözlerimizde ağlamaklı flamenko müziği eşliğinde sahile doğru demleniyoruz ben, o ve deniz teğet geçiyor balıkçı kayıkları rus çocuklarının sarı saçlarından ben, kumdan kaleler yapıyorum bize yıkılıyor, yeniden yapıyorum parmak aralarıma dolan çakıl taşlarını bahane edip ağlıyorum oltasına takılan mırmırlardan veriyor emekli bir öğretmen akşamın sessiz tokatları vururken kıyılara zaman, çok uzakta bir yarım ada alıp başımızı gitmek istiyoruz ben, o ve deniz Çiğdem Parlayüksel |