sonbahar terlemesisay ki esrik bir kediyim beşikten düştü gece nasılda balık kokuyor gölgesini kovalayan dilim beyaz bir kağıt üstünde ömrümün yarasıdır sonbaharda vurulan kuşlar kirpiklerime düşer sızı gözün gözüme değince denize iner uykusuz sular uyanır uykusundan balıkların sırtını pullayan adam kayıkçı ve fırtınada deniz masallar diyarında iki ejderha ellerimiz uzakta kuleler yıkan karınca yuvaları içimde kurtlu koloniler gel dediğin her yerde bana iki ölüm var sonbahar da bir ihtimal mevsimdir işte biliyorum çünkü uzun yıllar bir sonbahar bir de ben kan ter içindeyiz |