Issız ÇeşmeBir zamanlar gürlerdi asumanın yankısında Etrafa çağıldayan şifa sesiyle.. İlmik dokurdu medeniyet taşında oturanlara Ciğerine ab-ı hayatın temas etmesiydi hayat Damlalarında tarih çizgileri ipek dokurken İnceliğin ve derinliğin akardı toprağa süzülürken Süzülmen de gurbette kaldı bayat bakışlarda Koridor tümsekte, çıkar mı ruhundaki serinlik? Mermerler eskimeyen modanı devirirken çelmesiyle Taşlaşan adımlarda nabız düşmanlığı Şehit damarını sularken hatıramsı silüetin Kırık ayna avucunda kaldı velut medeniyetin..! Gürsel ÇOPUR |