elimde sonluluğun nihayet senin de
gözlerinde kalmaklı bakışlarının kuşkulu çaresizliği
sesinin yıkıcılığı sarhoşluğu benim bulutlarımın
affet dünyayı unutmuşluğumu
bazen yarım kalmış bir şiir gibi susardım hatırla
ölüme karşı sonsuz tercihimdir bu
göç yerinden dönemeyen kuş sürüsünün bıraktığı boşluktur
tüm ölümleri ölmenin tatsız anlamı kırçıl
soğuk gecelerin efendisidir yokluğun
her zaman söylerim boş kararlar almaktır aşk aşksa
bakışların bana fazla alışığım aza kanaat etmeye
izin ver ağlayayım bir kez
son bir kez
düşünme bensiz biteceğini seni esir eden suskunun
aç gözlü uykudur ölüm aşk aşksa
sevmek nasıl da oturdu üzerimize
hayat sanki öpüş durağı
ben öğrenciyken de zayıftı karnem
ayrılık:yıldızlı pekiyi
uzaklık:iyi
yalnızlık:0rta
kavuşmak: zayıf

gönlümün hicran telinde çifte kumrudur hayat
uçurdun kumral içlenmişliğinle dönmesiz


Kağan İşçen