Kapı ... MŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bir martıya Ne kadar da yakışıyorsun şiirimin içine anne Tıpkı O’nun gibi O’nun M’ye yazdığı şiirler gibi Beni unutur musun lütfen bir kaldırım üstünde İçine girdiğim rüyalar Bir arnavuttan beter ve tırnaklarımı acıtıyor Kanıyorum ellerimden süzülen zehir Elzem bir yaşamak fakir bir uyku Daralıyorum, üstünden şairler geçerken hikâyemin Kendimi Kudüs sanıyorum Bir şu adı değişmiş şehre bir türlü adım atamıyorum Adımlarımı adımlıyorlar anne Bir bir sayıyorlar hangi köşe başında ölürüm diye Tökezlemiyorum oysa, oysa onlar hala hayal içinde Ne kadar da yoruldun şiirimin içinde Tıpkı benim gibi Benim ölüme yazdığım farazi düşlerim gibi Adım atamıyorum anne Ayaklarımı kıralı bir ağacın gölgesinde oturuyorum öylece Ve kapı kanıyor M . |
Kendimi Kudüs sanıyorum
Bir şu adı değişmiş şehre bir türlü adım atamıyorum
Ne güzel bu gün şiir okuyorum.
Şiir anlatımıyla ironi düşsellerle beslenmiş ve imgenin çarpıcılığıyla bezenmiş.
Zengin anlatım dili ve konusu insani sorunların hayatla özdeşlemesi oldukça iyi.
Ne kadar da yoruldun şiirimin içinde
Tıpkı benim gibi
Benim ölüme yazdığım farazi düşlerim "gibi "- edatı anlamı güçlendirme amacıyla konmuş belli,
Şöylede olabilir miydi? Öneridir.
Ne kadar da yoruldun şiirimin içinde
Benim ölüme yazdığım farazi düşlerimle
Tıpkı benim gibi
Beğenimle ve şiirle...
Kaleme tebriklerimle.
gibi