YanılsamaBeni karıştırıyorlar yine bir suçluyla Adımı unutmuş olmam bundandır… Adını söyle bana çocuk Unuttuğun yaşın başın kadar çok iş aşmaz sana Yanağından öpüp kaçtığın kız Yattığın kadınlar kadar ölüm biçmez Aklını söyle bana çocuk Usun bir gece yola çıkmış bir harami gibi Ve kaybettiği atı rüyalarının kendisiydi Şimdi dört nala teklese de bu maziyi Geride kalan kimdi ve kimin failiydi Birilerini öldürdüm diye beni götürüyorlar Gözlerimi gömüyorlar ellerimin yerine Bedenimdi ruhsuz kalan derisinden sıyrılmış yılan gibi Aslında kötü bir benzetmeydi Çıngırağım üç yaşına gelince unutulmuştu bir oyun evinde Ve ben zehirli biri değildim unuttuklarım içinde Uyuttuklarım vardı sevdaya yakın acıya uzak Düşsel bir çocuk vardı yaşını unutmuş Sokağın derininde ben yazdıkça o uyumuş Beni yine afişe ediyorlar tanınmış biriyle Kimliğimi düşürmüş olmam bundandır Bir çocuğa seslenmem ve onu süslemem bir şiir yanılmasıdır |
bir biz olamadıklarımızın yasını tutuyor düşlerde uyutuyoruz belkilerin birinde degişir diye yansıttıklarımızda gizlediklerimiz
muhteşemdiiiiii saygılar