Ak bir kadın
Ak zamandan
Ak elleriyle
Ak kağıda
Damıtsa beni

Geniş omuzlu
Tok sesli bir adam
Yeniden adımı fısıldasa

Ömer Seyfettin’in
Eskici öyküsündeki çiviler
Ağzıma batsa zararsız

İçimden geçsem yeniden
Belleğimin dışına düşsem
Aklımdaki tortuları
Bir çırpıda yok etsem

Kendim isürüklemekten yoruldum
Beni yeniden keşfedip
Yeniden yürütebilsem

Rengarenk şekerlemelerden
Kutu kutu yalanlardan
Yağmur kokusundan
Doklardaki çekiç seslerinden
Yosun kokusundan

Balıkçıların ağlarından
Boş arsaların kuytularından
Yeniden doğsam

Bildiklerimi unutup
Yeniden öğrensem bilmediklerimi
Bu kez
Urduca konuşsam mesela
Bir hintli olsam
Bahriyeli olup belki
Deniz aşırı dolaşsam
Bir adam olsam bencil mi bencil
Bir efsuncu olsam ve
Şifa dağıtsam

Boş baksam her yanıma
Beklesem otobüs duraklarında
Başım dönse yükseğimden
İşte öyle biri olsam
Alelade

Semah dönsem kendimden geçerek
Maden kazsam kayaları aşarak
Bir bilmece olsam kimsenin bilmediği
Bir zaman olsam herkesin geçiverdiği

Sarnıç olsam susamışlara imdat
Korku olsam kırılmışlara inat
Sen olsam ve anlasam
Ney ebenziyor sen olmak
Seni taşıyıp ömrünce
Senliğine katlanmak

Çabuk vaz geçerdim galiba sen olmaktan ben
Kırmak vardı
Yıkmak vardı
Sıkıydı yumrukların çünkü
Beceremezdim
Her şey olabilmeyi becersem de Sen olup
Sen kalmayı
Sana katlanmayı