yitik sevda
işte hazan vakti
kırılgan geçmişimiz hüznün doruklarındaki yaslı geceyi unutturmaz ki çıkar artık ayrılığın keyfini yüzündeki ışıltının acımasız kahredici neşesi bendeki acının dayanılmaz sessizliğidir yalan rüzgarıyla savrulan nazlı sevda aşkımızın haylaz çocukluğuyla yitirdiğimiz çekiciliğini ayıklar kahpe zaman kahrıdır gün görmeden solan umutlarım yolcusuz kalmıştır yürek otobanı ağlar ağlarım hayalet olup yerleştiğin içimde varlığınla cisimsiz yaşarsın o vurgun günlerinin hançerli sözleriyle beni amansız pırlanta bir ölüme taşırsın sen savurgan bir sevgiyle kokunu yeni çağlara yayarken ben öylece bakar kanarım inançsız gözlerimle antik günlere yanarım bu gözyaşı bu kahır onursuz yaşam her daim beynimi amansız yağmalar lakin intikam düşlerim bir akrep kadar hain neyim var benim rüyalarım dışında yitik sevdalar kadar ah yar ah yar aldırmaz görünsem de sığmam bendime heryer bana dar durdurun dünyayı artık inecek var inecek var. 01.08.2010 Möchengladbach. |