Kar Çiçeği/Yaz ÜşümesiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın -Kardelen ruhlu bir kadın-
-I-
mavinin sinesine vurmuş martıları izlerken deniz tutar mı! lodosun (g)özlerindeki leylâyı bulut dibi parmak uçları nemliyken ararmı! teşne hayatında seğiren özlemin (a)yazını dövmeli gemilerin sessiz kayboluşlarına (b)akarken (ç)ağlarmı ufuğunda’ki sardunya beyazı (y)akıyor göğüs uçları al yazmalı kemiksiz temmuzun düşünü emzirirken yazıyor yeni bir oktavla esrar içmiş sokakları gri bir notayı üflerken üşüyor lâmelif kıyıları /yaralı/ etinde alaca bir sabah palazlanırken -II- tahta atları seviyor kanaviçe düğümlü siyah saçları dudağındaki katrelere yeni bir imlâyla koşarken başladı bâdelerin de eylülün doğum hazırlığı akislerin de remile /kum falı/ bakarken bütün yakamozlara kendini ezberletirken kanıyor dişlerinde düğme küpeli günahları güneş ıssız perçemini (d)ağlarına çizerken sürgün oluyor yüzüne güzelliğin bütün demli nazı -III- eflatun renkli fanus boş bir odaya düşerken düşlerin de bırakıyor yalancı insanları/aşkları yeni bir alfabe doğuyor sol kemiğimden imgesiz kalıyor şiir’in kanatları her sabah; çocukluğunun karton yanı dikensiz güllerin masalını hayâl ederken kayboluyor (n)azında edalı kadın bakışları topuğundan kopan güne kardelen gibi doğarken ../ o.şafak |
topuğundan kopan güne kardelen gibi doğarken
muhteşemmmm tek kelimeyle..
başarınızı ve bayramınızı kutlarım, selamlar...